قهرمان شکست ناپذير...

روز اربعین منزلمان هیات داشتیم. 4 تا ماشین کوچک که خیلی هم ناز و نرمند از این هیات برای مربا به جا مانده. می گوید خاله بهم داده. حتما راست می گوید و مال هیچ بچه ی دیگری را برنداشته ...

با آقای پدر مشغول صحبت هستیم که حرفمان برای شنیدن دو فرشته با هم قطع می شود: مینب بیا خرما بخور هسته ش را نخوریا هسته ش را در بیار خیلی خوشمزه ست بخور بخور ...

یک روزی از روزها: محمد سجاد: مامان! آماده بشم بریم مشهد؟ یک روز دیگر از روزها: محمد سجاد: مامان! منم با خودت ببر کربلا!

صبح که برود هیأت ظهر هم دوست دارد برودهییئت شب هم همینطور. میگوید مامان جون آماده ام کن با بابا جون، برم هییئت! مینب هم نمیشه بیاد!

یک دستش سیب است یک دستش چاقو. : مامان برام پوس بگیر. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کارکرد وسایل خطرناک را با نظارت خودتان به فرزندان بیاموزید.

هر روز وابستگی اش به والدینش بیشتر و بیشتر می شود. هر روز کمتر پیش کسی می ماند و می گذارد من مقداری تنها باشم و به امورات برسم. این بهترین اتفاق یک رشد دوره ی اول است. وابستگی به والدین. کم کم درست می شود. به 4 و 5 سال که می رسد انقدر غیر وابسته می شود که  منَ  ت به جوش می آید که هان! من مادرت هستم! به منِ مادرت توجه کن! اما او... این بهترین لحظاتی ست که سلامت فرزندم را از آن می بینم. وابستگی ات از من به ولی ت منتقل شود  و همینطور سلسله را مستقیم طی کنی پسرم. ...

وقتی دست زیمب را می گیرد و از اتاق بیرون می آیند، با هم راه می روند و زیمب می خورد زمین و بلندش می کند؛  یکی از لطیف ترین اتفاق های زندگی در حال رقم خوردن است.

روی صندلی ماشین نشسته و در حرکتیم. شب است. دارد برای خودش قصه می گوید: عمو پورنگ اومد پیشم با هام دست داد خب؟! بعدش با هم میریم پارک. بستنی می خوریم میخواستم یواشکی از آینه ببینمش که متوجه شد و خندید و ذوق کرد و قصه اش به سر رسید.

محمدسجاد تبدیل به یک پرسشگر حرفه ای و قهار شده. همه چیز براش سواله. عکس دوست باباش رو نشون میده میگه : کیه؟ میگم: عمو. میگه: چرا؟!!!! :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: - بابا جوونم کجاست؟ / سر کار. - چراا؟؟؟!!! :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: و قس علی هذا