وابستگی خوب
وابستگی خوب هر روز وابستگی اش به والدینش بیشتر و بیشتر می شود.
هر روز کمتر پیش کسی می ماند و می گذارد من مقداری تنها باشم و به امورات برسم.
این بهترین اتفاق یک رشد دوره ی اول است.
وابستگی به والدین.
کم کم درست می شود.
به 4 و 5 سال که می رسد انقدر غیر وابسته می شود که منَ ت به جوش می آید که هان!
من مادرت هستم!
به منِ مادرت توجه کن!
اما او...
این بهترین لحظاتی ست که سلامت فرزندم را از آن می بینم.
وابستگی ات از من به ولی ت منتقل شود و همینطور سلسله را مستقیم طی کنی پسرم.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
بنده خیلی از این بابت نگرانم!
