من غذا را مي خورم يا غذا من را مي خورد؟!

سلام به همه 309

رها کردن بچه ها براي اينکه خودشون غذا بخورن، با غذا بازي کنن، بريزن، بمالن و ... يکي از راه هاي علاقه مند کردنشون به انواع غذاهاست.

کودک وقتي مي بي ند که هنگامه ي غذا خوردن يکي از خوشگذشتني ترين زمان هاي روزش است نسبت به خوردن رغبت بيشتري پيدا مي کند.

خوردن امري است که انسان تا آخر عمرش با آن سر و کار دارد.

اگر خوردنِ اوليه (يعني همين شير خوردن، غذا خوردن و ... در سال هاي اوليه ي زندگي) خوب و لذت بخش جا بيفتد، مابقيِ خوردني هاي طول عمرش نيز خوب به کار مي آيد.

انواع خوردن هاي در طول عمر:

خوردن دوست:    کمک کردن به دوست

خوردن کتاب:       مطالعه ي کتاب و کسب علم

خوردن مهمان و ميزبان: مهمان نوازي خوب(کردن/شدن) توسط ميزبان و مهمان 

خوردن بچه:         بوسيدن و محبت کردن به او

خوردن مادپر و پدر:   احترام به مادر و پدر

خوردن ها از ابتدايي ترينِ​آنها تا پيچيده ترينشان به همراه خود، قوت گرفتن، نشاط و حيات پيدا کردن را دارند.

يعني با خوردن غذا انسان جان مي گيرد براي کار و فعاليت بيشتر با خوردن آب آدم حيات دوباره مي يابد، با خوردن علم، انسان قوت مي گيرد براي هدايت کردن به سمت خير و خوبي، با خوردن بچه، آدم محبتش را ابراز ميکند و ... همه ي اينها نوعي قوت گرفتن و نشاط را در خود دارد.

پس با مهيا کردن شرايط نشاط آور در هنگام غذا خوردن براي کودکانمان(مخصوصا در 7 سال اول) آن ها را براي تمتع از خوردن هاي ديگرِ عمرشان آماده کنيم.