اُنس..

سلام به همگي 257

يک سري شعر کودک را از همان روزهاي آغازين زندگي اش، صبح ها به عنوان صبحگاه، برايش پخش کردم.

الان 10 ماه مي گذرد.

هر زماني که آن شعرها را برايش پخش کنم؛ نيش هايش تا بناگوش باز مي شود.

ذوقي مي کند که حدّ ندارد.

آدم ها چه راحت اُنس مي گيرند با هر آنچه همراه شان باشد.

چه خوب است که فرزندانمان را با دين و آنچه که خوب است مأنوس کنيم.

البته ناگفته نماند که بچه ها با آنچه مادر-پدرشان مانوسند انس مي گيرند.

همه چيز يک تربيت و اصلاح از يک نقطه شروع مي شود: خودمان