دوست سه ساله ي من

سلام به همگي 51

من الان  يک دوست سه ساله دارم.

او پدر ندارد.

پدرش آدم خوبي بوده، چونکه شهيد شده.

برايم خيلي از مهرباني و بازي و نازهاي پدرش تعريف مي کند. انقدري که هر کسي آرزوي داشتن باباي او را دارد.

جوري از عمّه و عمو و برادرهايش مي گويد، که همه ش دلم مي خواهد جاي او باشم.

بهش مي گويم خوش به حالت با اين خانواده ي خوبي که داري.

انقدر خوش اخلاق.

انقدر راحت.

انقدر با مسئوليت.

انقدر همه چيز تمام.

فقط يک چيزي متعجبم کرد.

آخرش نفهميدم که چرا، گوشه ي خرابه اي در شام بابايش را ديد!!!!!!

آخه

دوستم فقط سه سالش بود.