راهکارهای حرف زدن کودک

اوصیکم به صحبت با فرزندانتان در سالهای ابتدایی زندگی.

غایتی که  در روایات برای 7 سال اول رشد کودک در نظر گرفته شده است، مزین بودن به کلام طیب  است.

یعنی کودک وقتی این دوره را با موفقیت به پایان می رساند که بتواند تمامی خواسته های خود را به صورت مکالمه با مخاطبش در میان بگذارد.

برای این منظور و رسیدن به این غایت چند راه پیشهاد می شود؟

1. از هر موقعیتی برای توضیح دادن استفاده کنید.

مثلا: زمین خوردن: 

آخ زمین خوردی؟

دردت گرفت؟

کجای پات درد میکنه؟ اینجا؟ نه؟ اینجا؟

ببینم چی شده؟ قرمزه شده؟ زخم شده؟ خون میاد؟ و ...

2. در حین انجام کارهای مرحله ای، در مورد مراحل و اجزای تشکیل دهنده آن مبسوط صبحت کنید.

مثلا: دست شستن:

بریم بشوریم؟

کثیف شده؟ به چی زدی؟ میخواستی بخوری؟ دستمال نداشتی؟

بریم دمپایی پا کنیم.

شیر آبو باز کنیم. نه ببندیم، الان که کار نداریم. 

صابون بزنیم. دستامونو بمالیم به هم.

آبو باز کنیم، بشوریم.

به به چه تمیز شد. به به چه بوی خوبی.

بو کردی؟ بو کن؟

3. هنگام انجام دادن کارهای شخصی خودتان.

مثلا:  مامان چیکار داری؟(و او در حال غر زدن است می خواهد دست از کار بکشید)

با من کار  داری؟

سی دی می خوای؟ خونه سازی می خوای؟ عروسک می خوای؟ قطار می خوای؟(و کودک ناسازگاری می کند)

اصلا بلدی خونه سازی کنی؟ میتونی سی دی رو خودت بذاری تماشا کنی؟

من فک کنم بلدی؟ هان؟(و شما مشغول کار خودتون هستید)

آها دلت می خواد من باهات بازی کنم؟ (موافقت می کند)

چه بازی؟ اله کلنگ و تیشه؟ بچه که بد نمیشه؟ (همینطور یک شعری رو با سوال ازش می پرسید)

4. ...

امیدوارم با این راهکارها، راه های خلاقانه تری به ذهن شما برسد و یاری دهنده و آسان کننده مسیر به نطق در آمدن فرزندانتان باشید. 

توجه کنید که این اتفاق دفعی نیست، بلکه با مرور زمان نتیجه می دهد.