رفيق من

امروز صبح با مامانم به صورت مجازي از تلويزيون در مراسم تششييع حاج آقا مجتبي تهراني شرکت کريم.

ايشان استاد بزرگ اخلاق بودند و شاگردان بسياري را تربيت نمودند.

ايشان يک ذکر داشتند در صحبت ها و روضه هايشان آن هم ذکر  يا زهرا بود.

خوش به سعادتشون که نام شون به فقيدِ سعيد شهرت يافت.

من همينجا از ايشان مي خواهم که مرا به دوستي خود بپزيرند و با محبتشان که در دل من ريشه دوانده است را آبياري کنند.

دستانم را به تو سپردم آقا.

چقدر مي خواهم پسرم و مابقي فرزندانم آنجه شوند که امام زمانشان از حياتشان شادان و از فقدانشان غمگين شوند.

الهي آمين.

يک جيزهايي را فقط خدا بايد بخواهد.