روز اول محرم

سلام به همگی 39

نزدیکی منزل ما، خانه ای است که دهه اول محرم تمام کوچه شان را سقف می زندد و خیمه ای درست می کنند برای عزاداران.

حدود 50 سال است که برپاست. مامانی ام می گوید این را.

مثل روضه های قدیمی هاست. چای و نان قندی اش مدام به راه است و روضه خوان هر 20 دقیقه ای که دلمان را می برد به کربلا، جایش را با روضه خوانی دیگر عوض می کند.

از 9 صبح شروع می شود تا اذان ظهر.

مثل اینکه تمام کسانی که آنجا خادم امام حسین^{علیه السلام} هستند سیّدند. با شال سبز.

برای همین هم به هیأتشان می گویند: هیأت سیّدا.

امروز روضه شان اشک من و مامانم را در آورد.

یک چایی هم خوردیم و نون قندی روز اول محرممان را هم آوردیم.

خدای مهربونم!

محبت امام حسین^{علیه السلام} رو سرلوحه ی آن به آنِ زندگیِ شروع نشده ی مادی من قرار بده.