چه کسی را تربیت کنم؟
بچه را هر وقت از آب بگیری، تربیتش را می شود از نو شروع کرد.
اصلا مگر تربیت دست ماست؟
ما مسئول انجام کارهای درستی هستیم که در ارتباط دیگران در دین و در حکم خدا آورده شده است.
بچه و فرزند هم یکی از آن موردهایی ست که ما با آن ارتباط می گیریم.
اصولا هدایت از آن خداست و هیچ رشدی نیست که از سمت ما محقق شود.
ما تنها اسباب رشد به سوی تعالی فرزندانمان هستیم.
برای این کار، یعنی برای فراهم کردن بستر تربیت شدن و به کمال رسیدن کودک،( یا حتی هر فردی) کافی ست خودمان قواعد بازی را رعایت کنیم.
به این ترتیب می بینیم که درصد زیادی از توفیق و سعادت نصیب ما و خانواده و اطرافیانمان می شود.
و تغییرات شگرفی در جامعه می توان مشاهده کرد.
پس:
تغییر رفتار خودمان را هر وقت از آب بگیریم؛ تازه ست و مایه ی حیات.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی